Vijf banken zijn in korte tijd uit het bankenpanel gestapt dat de dagelijkse Euribor-rente bepaalt.

Deze basisrente voor vooral de euro is van groot belang voor het functioneren van de financiële markten. Dat verantwoordelijke banken als Rabobank en de Oostenrijkse Raiffeisenbank er toch mee stoppen en ABN Amro op voorhand bedankt voor de eer, kan niet los worden gezien van de gebeurtenissen bij een vergelijkbaar scharnierpunt voor de financiële markten, de Libor-rente.

Manipuleren

Afgelopen jaar werd duidelijk dat een aantal banken uit het panel, waaronder Barclays, deze rente voor eigen voordeel hebben gemanipuleerd. De Amerikaanse toezichthouder en justitie willen de kwestie uitzoeken. Forse boetes zijn al uitgedeeld en het einde is nog niet in zicht. Gisteren werd bekend dat mogelijk ook Deutsche Bank misbruik van Libor heeft gemaakt.
Dat Rabo en andere banken nu uit Euribor stappen, geeft aan dat deze banken hun collega’s in het panel niet langer vertrouwen en er niet gerust op zijn dat hier niets aan de hand is. Zelfs al treft hun geen blaam, de reputatieschade is te groot. En dan is het beter zich ervan te distantiëren.

Hervormingen

De stap is ook en vooral een signaal aan de Europese Bankenfederatie (EBF) om niet af te wachten maar voortvarend met voorstellen te komen het mechanisme te hervormen. De les van Libor is dat de belangen van de banken op de financiële markten te groot zijn geworden, het panel van aangesloten banken wellicht te groot en het proces te weinig transparant is om nog te kunnen vertrouwen op zelfregulering door de aangesloten banken. Zij ontberen de discipline om die verantwoordelijkheid te dragen.

De EBF kan gebruikmaken van voorzetten die de Britse toezichthouder FSA heeft gedaan voor Libor. Die variëren van een andere wijze van berekening, meer op basis van beschikbare transactiedata, een beter intern toezicht bij de aangesloten banken en, onvermijdelijk, de strenge ogen van een toezichthouder. Dat is de prijs die de bankensector moet betalen.

12 januari 2012.